Prus Bolesław - Szkice i obrazki. T. 1

Szkice i obrazki

Teraz dopiero przypomniał sobie, że słowa te, przed kilkoma dniami powiedziała mu Helunia.
— Ja tam z państwem za jedno — jak państwu tak i mnie!...
odpowiedziało echo wspomnień głosem Mateuszowej.
— Wielki Boże! jakiż ze mnie egoista?... — pomyślał i krew uderzyła mu do twarzy.
— Z tem wszystkiem, na trzy osoby jest w domu rubel!..
Odwrócił kilkanaście kart książki i trafił na formułę prawdopodobieństwa zdarzenia przyszłego ze zdarzeń przeszłych.
— Jeżeli przez czterdzieści dni nie miałem roboty, jakie jest prawdopodobieństwo, że ją jutro dostanę?
— Jedna czterdziesta pierwsza! — odpowiedziała formuła.
— Ciekawym bardzo, jakie też jest prawdopodobieństwo, że zostanę złodziejem lub samobójcą?..
Formuła milczała.
Przez okno widać było śnieg topniejący na dachach, parę napuszonych wróbli i skraj nieba.
Władysław podniósł oczy na niebo i pomyślał, że dziś jest połowa marca i że nie prędzej jak w maju dostanie miejsce rysownika w fabryce, z pensyą trzydziestu rubli na miesiąc,
za dziesięć godzin pracy!...
Odrzucił rachunki i wziął maksymy Epikteta. Filozof niewolnik bywał często lekarzem zbolałej duszy.
Władysław otworzył książkę i począł kartki przewracać.
"Wygnaj twoje pragnienia i obawy — mówił mędrzec — a pozbędziesz się tyrana. "
"O, ślepy i niesprawiedliwy!
Mógłbyś tylko zależeć od siebie, a chcesz zależeć od tysiąca rzeczy, które ci są obce i które oddalają cię od prawdziwego dobra!...
"
Władysław nagle przestał czytać i słuchał. W drugim pokoju szeptano.
— Pani! — mówiła Mateuszowa — kobieta masło przyniosła.
— Nie weźmę dziś — odparła Helunia.
— Śliczności masło, pan takie lubi...
— Niech przyjdzie na drugi raz.
— Co tu czekać na drugi raz, ona już nie przyjdzie tak prędko! Zresztą...
ja kupię za swoje, to pani mi odda. Mam przecie trzynaście rubli...
Chwila milczenia. Władysławowi ręce opadły.