Prus Bolesław - Szkice i obrazki. T. 1

Szkice i obrazki

I tem co Bóg stworzył na niebie i na ziemi i tem co komitet zbudował na ujazdowskim placu i tem co p. Jung poświęcił na rogu alei rolniczo - przemysłowej i tem co p.
Sulistrowski do wierzenia podał w swoim katalogu.
— Muszę cię też kiedy — rzekłem do przyjaciela — zapoznać _z _pewnym guzikarzem.
— Guzikarzem?...
Dajże mi spokój z guzikarzami! Ja prezentuję się tylko tym, co wyrabiają maszyny parowe, nie guziki...
PRZEKLĘTE SZCZĘŚCIE.
PRZEKLĘTE SZCZĘŚCIE.
I.
TROCHĘ ŚWIATŁA.
Pan Józef i pani Helena Wilscy zaślubieni byli dopiero od pół roku. Działo im się dobrze na tym świecie, choć — nie najlepiej.
Mieli trzy pokoje, w nich mebelki, takie tam, — nieosobliwe; parę obrazów oleodruków, które im ofiarował drużba i starą sługę Mateuszową, która przyszła Bóg wie skąd, ale
jeść gotowała niezgorzej.
Do inwentarza tego pani Helena wniosła nie wiele. Najprzód kanarka, którego wraz z klatką podarowała jej ciotka.
Ciotczysko ubogie, to i prezent nie był kosztowny, — ale że jadł i śpiewał, cieszono się więc nim i powieszono w oknie jak należy.
Razem z kanarkiem wkwaterował się kuferek z bielizną, jeszcze jeden kuferek z sukienkami, pudło z kapeluszem i toaleta nie wiadomo z czem.
Dorożkarz, który przywiózł to biedactwo, dostał pół rubla i był kontent, a Helunia ustawiwszy kuferki, pudełko i toaletkę na właściwych miejscach, także była kontenta, nawet
bardziej niż dorożkarz.
W kilka dni po wprowadzeniu się do nowego gniazda, pomiarkowawszy, że jej czegoś brak, sprawiła sobie fartuszek z kieszeniami i napierśnikiem.
Czysty to był fartuszek jak złoto i miał u dołu falbanki; młoda gosposia ubrała się w niego czemprędzej i chodziła całą dobę, trzymając ręce _w _kieszeniach, a nazajutrz
schowała go do szafy, gdzie leży po dziś dzień. Prawdę powiedziawszy, nie było do czego stroić się w fartuszek.