Prus Bolesław - Szkice i obrazki. T. 1

Szkice i obrazki

Uczeń co ma oberwane guziki, pewnie stoi na złej stancyi, ale chłopak sierota, co dba o swoje guziki, kiedyś zrobi majątek.
W małżeństwie, panie, ja nigdy nie pytam się: jak ze sobą żyją? ale patrzę: jakie mąż ma guziki?.,.
A ile razy, panie, guzik stał się przyczyną, nieszczęścia?..
Jest tu elegant, prawda, że goły jak ogórek, ale rok temu miał żenić się z panną bardzo bogatą. Byli już po słowie, no i co pan powie?
Jednego dnia, na balu, urwał mu się guzik w środku tańca; a panna tak go znienawidziła, że od tej pory patrzeć na niego nie może. Poszedł majątek!
i jeszcze chłopa do dziś dnia wyśmiewają...
A w polityce, myśli pan, że guziki nic nie znaczą? Kiedy prusacy w r.
1870-tym we stu konwojowali cały pułk francuski do fortecy, to co im dla bezpieczeństwa zrobili? Nie wiązali chłopów, tylko oberznęli im wszystkie, wszyściuteńkie guziki.
Rozumieli gałgany, że taki, co musi nieść w rękach całe odzienie, nie będzie robił polityki.
Proszę jeszcze jeden kufelek!...
Taki jest, panie, mój fach.
Dwadzieścia pięć lat pracuję nad guzikami i nietylko ręką, ale głową...
Na nieszczęście — westchną!
— u nas nie szanuje się pracy, ani pomysłu, a na wystawach daje się nagrody i ogląda tylko tych, co już mają pieniądze i reputacyę.
Wzruszony wypił duszkiem kufel piwa.
kazał podać jeszcze jeden i znowu mówił:
— Zawsze byłem bardzo zdatny do wszystkiego. Terminowałem nawet krócej, a w parę lat po
wyzwolinach zostałem majstrem.
Wtedy przyszło mi na myśl zreformować guziki, no — i dokazałem tego.
Guzik, panie, zwykle się przyszywa, często urywa, a zawsze psuje odzież. Otóż ja wymyśliłem takie zmiany.
W miejscach odzienia, gdzie wypadają guziki, robiłem dziurki i wbijałem kółka mosiężne, takie, jak w gorsetach.
W każdą dziurkę kładłem uszko guzika i — z tyłu przesadzałem zatyczkę. O, tak...