Prus Bolesław - Szkice i obrazki. T. 1

Szkice i obrazki

— pomyślałem. Dom płonie, jakby go prochem nabito...
Istotnie w ciągu paru minut cały dach stał w płomieniu: dym gryzł w oczy, a ogień tak mocno przypiekał, że z obawy o żakietę musiałem cofnąć się o parę kroków.
Tymczasem nadbiegło więcej ludzi 7.
osękami, siekierami i wodą; jedni poczęli wywracać płot, któremu nic nie groziło, inni leli wodę z konewek w taki sposób, że nie tknąwszy ognia, przemoczyli do nitki
zgromadzonych, a jednę babę wywrócili na ziemię. Nie robiłem im żadnych uwag, wiedząc, że nic nie grozi dalszym budynkom; chata zaś była nie do uratowania.
Nagle ktoś krzyknął: "tam jest dziecko, ten mały Stasiek!... " "Gdzie?... " spytano. "W chałupie, śpi w nieckach pod oknem... Ino który wybij szybę, a jeszcze wyciągniesz żywego...
"
Nikt się jednak nie ruszył. Słoma na dachu już spłonęła, a krokwie żarzyły się, jak rozpalone druty.
Wyznaję, że, gdym to usłyszał, serce drgnęło mi w niezwykły sposób.
"Jeżeli nikt nie idzie — pomyślałem — więc ja pójdę... Na uratowanie chłopca wystarczy pół minuty. Czasu aż nadto, ale — jakież piekielne gorąco!.. ?
"No, rusz-że się który! wołały baby. O wy. psie dusze, nie warciśta nazywać się chłopami!... " "To leź sama w ogień, kiedyś taka mądra, ofuknął ktoś z tłumu.
Tam pewna śmierć, a dziecko, słabe, jak kurczę i tak już nie żyje... "
"Ładnie! — pomyślałem — nikt nie idzie a ja jeszcze się waham!
Chociaż — szepnęła mi rozwaga — jakie licho ciągnie mnie do bezcelowej awantury?... Czy ja wiem, gdzie leży dzieciak?... "
"Może wypadł z niecek?...
"
Belki już były zwęglone i z głuchym trzaskiem zaczęły się wyginać.
"Ale trzeba w końcu wedrzeć się tam — myślałem — każda sekunda jest droga.
Dzieciak przecie nie może spalić się, jak robak. " "Lecz jeżeli jaż nie żyje?... odpowiedziało zastanowienie, w takim razie szkoda nawet surduta...