Prus Bolesław - Szkice i obrazki. T. 1

Szkice i obrazki

Następnie wziął kalendarz, wyszukał w nim listę lekarzy i zapisał na kartce adresy kilku okulistów.
A że kataryniarz odwrócił się teraz do jego okna i za jego dziesiątkę począł przytupywać i wygwizdywać jeszcze głośniej, co już oktrutnie draźniło mecenasa, więc zabrawszy
kartkę z adresami doktorów, wyszedł, mrucząc:
— Biedne dziecko!... Powinienem był zająć się niem oddawna...
W GÓRACH.
W GÓRACH.
Panie drogi — mówił do umie jeden z przyjaciół,
wielki dziwak — panie drogi, homeopaci mają znakomitą zasadę: "podobne leczy się podobnem.
" Przecież ospę nawet alopaci leczą ospą, a Pasteur wściekliznę chce leczyć wścieklizną.
Ale na co te przykłady: opowiem panu fakt, na który patrzyłem, gdzie człowiek z urojonych strachów, uleczył się za pomocą istotnego niebezpieczeństwa.
Po tym wstępie mój przyjaciel zapalił cygaro i ciągnął dalej:
— Pierwszy raz widziałem Alpy przed dwudziestoma laty, przyjechawszy do Thusis.
W kilka dni po przybyciu do tego miasteczka, wybrałem się z pewnem towarzystwem na mały spacer.
Przy tej jednak okazyi najadłem się tyle strachu, że, zniechęcony, natychmiast opuściłem Thusis, a następnie przez kilka lat nie mogłem patrzeć na góry.
Na owę wycieczkę poszliśmy w sześć osób: było nas dwu polaków, niemiec, anglik i dwie damy francuski, wszystko lokatorowie tego samego hotelu.
Nie wzięliśmy przewodnika, ponieważ anglik znał miejscowość, a szczyt, na który mieliśmy się drapać, zdawał się tak widocznym i łatwym, jak to krzesło na środku pokoju.
Widziałem wprawdzie przez lunetę na stoku góry jakieś zmarszczki poprzeczne i podłużne; ale ponieważ nie były większemi od zagonów, nie myślałem o nich.
Dziwiłem się nawet, że na taki spacerek wychodzimy z hotelu o dziewiątej rano; nie chcąc jednak przyznawać, iż nie mam pojęcia o górach, nie robiłem żadnych uwag a w podróży
zachowywałem się jak turysta, który przedeptał Himalaje.